Estapa 40 : Fondamenta – Montanhòl

25/05/11

Aveiron (12)

Rotòtas-chamins-sendareus

Sem montanhòls, n’avem l’independença


L’avem, l’avem e mai la gardarem

S'i a pas de rei en França

N’autres i renharem!"

Chant pirenenc

Après un bon cafè nòrdiste, engulhe la trauchada per la riba a man mança de Sòrga. La rota traucha la via farrada Besièrs-Neusargues (enquera en servici mas per quant de temps ?).

         Sem pus sus lo causse de la Talhada que los aubres (fraisses, beçaus, faus son beus ) e i a d'aiga per se molhar lo Tichèrte. Pas de GR per anar vers Montanhòl mas, per lo moment, de las rotas acialadas ben plasentas a la broa de l'aiga : quò es coma una forest vierja a  costat dau plateu. E ne'n profeche davant de tornar vers Montagnòl.                          

        Passe sus lo pont Sant Maurici que sembla un pont medeviau mas es dau secle XVIII. Curios ! aquí i a daus triangles per se gandir sus lo dos costats dau pont (per los de l'Edat Mejana, nonmas dau costat de l'amont per escartar lo bois que davalava) ; apondut aicí benleu en cas de tsunami se l'aiga torna montar de la mar ;)

E que l'i a mai de monde per laissar passar los charretons. Mas pensi qu'era tanben per la rationalitat e la simetria.

Que la borgesia revolutionari volia tirar tots los empaichaments ancians au commerci ("patois", "supertition", "religion").  Pensavan a l'egalitat (pas una testa que despassa…) mas subretot a la rentabilitat financièra qu'an donnat un jorn non trabalhat per decada en luòc d'un per setmana. Sens oblidar tot parier que la Mariana era occitana.

Los chamins pujan ves Montanhòl mas sus lo plateu amb la quita bossòla quò es complicat d'anar drech que los fossats beus barran lo passatge.

L'i a maitot una estatua-menhir (peire levada) sus la comuna que ne'n parlarai pus tard devers Lacauna.

Tombe per astre sus un sendareu que davala vers Laval e trobe la rota per achabar d'arribar dins lo borg pincat.

Sem montanhòls, n’avem l’independença…

lala lala lala lala lala la

 

Ivon